مثلث ارزشی
همانطور که در بالا اشاره شد، ارزنده انگاری و افتخار به پیشینه تاریخی و گنجینه میراث فرهنگی یک کشور از اولویتهای گروه مهاجران به شمار میرود. از این رو، میتوان به این امر به عنوان مثلث ارزشی یاد کرد که سه ضلع آن را زبان، ادبیات، و فرهنگ یک ملت تشکیل میدهند. این سه میراث گرانبها تشکیل دهنده هویت و اصالت اقراد در هر گوشه جهان بوده و پاسداری و انتقال آن به نسلهای آینده، یکی از وظایف هر یک از ما می باشد. زبان شیرین و ادیبات کهن فارسی به همراه قرهنگ غنی ایرانی، گنجینه با ارزشی ست که ما وام دار آن هستیم و بدان افتخار میکنیم. 
بدون شک، مهمترین ابزاری که برای انتقال این گنجینه به نسلهای آینده مورد نیاز است، زبان فارسی میباشد. فرزندان ما طبیعتا زبان محیطی که در آن زندگی میکنند و به مدرسه میروند را به عنوان زبان رسمی یا زبان اول فرا میگیرند، با این حال زبانی را که پدر و مادر یا یکی از آنها در خانه بدان صحبت میکند و به عنوان زبان مادری شناخته میشود دارای جایگاه مهمی در شکل دهی هویت فرزندان میباشد. با آنکه اغلب والدین از بدو تولد فرزندشان به زبان مادری با او صحبت میکنند، با بالا رفتن سن کودکان و رفتن به مدرسه، متاسفانه استفاده از زبان فارسی در میان آنها کمرنگ تر شده و ممکن است به تدریج به فراموشی سپرده شود.  
بسیاری از خانواده ها مشتاق هستند که فرزندانشان بتوانند از طریق زبان فارسی با افراد فارسی زبان بخصوص با خانواده و خویشاندانشان در ایران ارتباط برقرار کنند. همچنین یادگیری سواد خوانشی و نوشتاری زبان فارسی یکی دیگر از مهارتهایی ست که میتواند دنیای جدیدی را پیش روی کودکان و نوجوانان بگشاید تا بتوانند از طریق آن ارتباطات بیشتر و تعاملاتی موثرتر با فارسی زبانان برقرار کنند. علاوه بر این، کسانی که توانایی خواندن و نوشتن فارسی را فرا میگیرند میتوانند علاوه بر ارتباط با خویشاندان ایرانی خود در شیکه های اجتماعی و گروههای خانوادگی، از منایع سرشار و غنی ادبیات فارسی و یا دنبال کردن افراد مشهور ایرانی در شبکه های اجتماعی بهرمند گردند.